اگر جلو نرفتیم عقب هم نرویم! همان جا بایستیم لااقل از قافله جا نمانده و راه را گم نکنیم. بالاخره یکی می‌آید و دستمان را می‌گیرد و جلو می‌برد. اما وقتی عقب رفته و مسیری اشتباه را طی کنیم باید تلاش کنیم که تازه برگردیم سر جای اولمان و از نو شروع کنیم.
هیچ کس دوست ندارد طبیعت عالم دست بخورد. هر کس می‌بیند جنگل و کوه و دشت و رودی را تخریب می‌کنند دل آزرده می‌شود. طبیعت زیباست و نظمی‌که خدا در آن قرار داده دیدنی است. همه زیبایی‌های خلقت را دوست دارند. فطرت ما هم همین حکم را دارد. بگذاریم صاف و زلال بماند. دست که می‌خورد و آلوده که می‌شود زیبایی اش را از دست می‌دهد.
فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا۱ سرشت همه انسان‌ها بر نیکی و حق گرایی آفریده شده است. بچه‌‌‌ای که از مادر متولد می‌شود را همه دوست دارند. می‌دانند بدی و سیاهی از ساحت او دور است. می‌گویند حج که بروید یا توبه که می‌کنید و ... دوباره مثل کسی می‌شوید که تازه از مادر متولد شده است. ماه رمضان هم همین خصلت را دارد. عید فطر یعنی عود به فطرت. یک ماه روزه می‌گیریم که دوباره برگردیم سر جای اولمان. راهی که به اشتباه رفته ایم را جبران کنیم. برگردیم سر اول خط. طبیعت زیبایی که خدا در وجودمان قرار داده را دریابیم. همانی بشویم که خدا خلق کرد. عقب نمانیم و گم نشویم. به کودک هم می‌گویند جایی رفتی و گم شدی همان جا بایست و تکان نخور. بالاخره یکی می‌آید و راه را نشانت می‌دهد.
عید فطر را جشن می‌گیریم و خدا را شکر می‌کنیم که به طبیعت خود بازگشته ایم. این بار همین جا که هستیم بایستیم. یکی می‌آید و دستمان را می‌گیرد. ما که بی صاحب نیستیم. فقط مواطب باشیم سرمان را به زیر نینداخته و دوباره راهی کج را اختیار نکنیم.
۱- سوره روم آیه۳۰